Oświetlenie parkowe kojarzy się nam przeważnie ze stylowymi, przypominającymi nieco te gazowe oprawami parkowymi. Często spotykane są też nowoczesne szklane kule na wysokim maszcie. Każda z tych opraw wprowadza w oświetlanej przestrzeni nastrojowy klimat, ale niestety żadna nie oświetla parkowych alejek w odpowiedni sposób. W czym tkwi problem?

Przyjrzyjmy się bliżej konstrukcji oprawy w kształcie transparentnej kuli. Gdzie kierowane jest emitowane przez nią światło? Niestety wszędzie, tylko nie na chodnik… Zaledwie 40% emitowanego przez nią światła pada bowiem na ziemię, pozostałe 60% niestety ucieka w kosmos.

W przypadku opraw posiadających górną przesłonę sytuacja wygląda nieco lepiej, bo światło nie jest rozprowadzane na wszystkie strony, lecz na boki. Taka oprawa parkowa wciąż nie oświetla jednak wystarczająco chodnika. Szacuje się, że marnowane jest ok. 20% światła emitowanego przez tego typu oprawy.

Tym sposobem oprawy parkowe nie tylko zanieczyszczają niebo nad miastem rozproszonym światłem, ale powodują też ogromne straty energii. Potwierdzają to nie tylko opinie ekspertów, ale także przykłady wdrożeń nowoczesnych, ekologicznych rozwiązań. W Uppsali (Szwecja), gdzie w związku z 150 urodzinami parku Stadsträdgården wysłużone oprawy z lampami sodowymi zamieniono na nowoczesne oprawy LED, zużycie energii udało się zmniejszyć o 9 000 kW w skali roku.

Przyjazne środowisku oprawy parkowe to takie, które kierują 100% światła ku dołowi ( w tzw. „dolną półprzestrzeń”). Najlepiej sprawdzają się w tej roli oprawy, takie jak Philips Quebec LED. Zabudowana osłona nie pozwala bowiem światłu na ucieczkę w innych kierunkach.

Także oprawy w nieco bardziej klasycznej formie np. z czaszą zbliżoną do stożka spełniają warunki ochrony ciemnego nieba. Dotyczy to jednak wyłącznie opraw, które zamiast lamp rtęciowych czy lamp sodowych wykorzystują moduły LED, emitujące bardziej skupione związki światła. Przykładem takiego produktu są oprawy z serii Philips CristalCity czy zastosowane w Uppsali oprawy Metronomis LED Fluid.